06/03:
INDOLES. XI, 23, ΧΙΙ, 26, ΧΙΙ, 15 e SPECIES: Ι, 8; II, 19, 41; III, 60; IV, 6;
VI, 35; XI, 4, 21, 31; XIII, 24, 27; XIV, 16; XV, 48; XVI, 29.
Charlton
T. Lewis; Charles Short [1879], A Latin
Dictionary; Founded on Andrews' edition of Freund's Latin dictionary
(Trustees of Tufts University, Oxford) [word count]
[latindico09].
|
|
|
indoles
ind-ŏles, is, f. indu = in-olesco; indoles,
incrementum, industria, Paul. ex Fest. p. 106 Müll.,
I an inborn or native quality,
natural quality, nature (class.; cf. ingenium).
I In gen.: quae indoles in savio est! Plaut.
Rud. 2, 4, 10: frugum pecudum, Liv 38, 17, 10: arborum, Gell. 12, 1, 16.—
II In partic., native quality, natural
abilities of men, talents, genius, disposition:
adulescentes bonā indole praediti, Cic. de Sen. 8, 26: virtutis, id.
Off. 3, 4, 16; cf.: virtutum atque vitiorum, Liv. 21, 4 fin.: major
ad virtutem, Cic. Or. 13, 41: segnis, Tac. A. 12, 26: praeclara, id.
H. 1, 15: adulescens laetae indolis, Gell. 19, 9, 1: gener ob altam
indolem adscitus, Liv. 21, 2, 4.—In plur.: bonae animi indoles, Gell.
19, 12, 5.
06/03:
INDOLES. XI, 23
A.
Vitellio L. Vipstano consulibus cum de supplendo senatu agitaretur primoresque
Galliae, quae Comata appellatur, foedera et civitatem Romanam pridem adsecuti,
ius adipiscendorum in urbe honorum expeterent, multus ea
--
--
super
re variusque rumor. et studiis diversis apud principem certabatur adseverantium
non adeo aegram Italiam ut senatum suppeditare urbi suae nequiret. suffecisse
olim indigenas consanguineis populis nec paenitere veteris rei publicae. quin
adhuc memorari exempla quae priscis moribus ad virtutem et gloriam Romana indoles prodiderit. an parum quod Veneti et Insubres curiam
inruperint, nisi coetus alienigenarum velut captivitas inferatur? quem ultra
honorem residuis nobilium, aut si quis pauper e Latio senator foret? oppleturos
omnia divites illos, quorum avi proavique hostilium nationum duces exercitus
nostros ferro vique ceciderint, divum Iulium apud Alesiam obsederint. recentia
haec: quid si memoria eorum moreretur qui <sub> Capitolio et arce Romana
manibus eorundem perissent satis: fruerentur sane vocabulo civitatis: insignia
patrum, decora magistratuum ne vulgarent.
ΧΙΙ, 26,
Ceterum
actae principi grates, quaesitiore in Domitium adulatione; rogataque lex qua in
familiam Claudiam et nomen Neronis transiret. augetur et Agrippina cognomento
Augustae. quibus patratis nemo adeo expers misericordiae fuit quem non
Britannici fortuna maerore adficeret. desolatus paulatim etiam servilibus
ministeriis perintempestiva novercae officia in ludibrium vertebat, intellegens
falsi. neque enim segnem ei fuisse indolem ferunt, sive verum, seu periculis commendatus retinuit
famam sine experimento.
06/03:
INDOLES. XI, 23, ΧΙΙ, 26, ΧΙΙ, 15 e SPECIES: Ι, 8; II, 19, 41; III, 60; IV, 6;
VI, 35; XI, 4, 21, 31; XIII, 24, 27; XIV, 16; XV, 48; XVI, 29.
XIII,
15
Turbatus
his Nero et propinquo die quo quartum decimum aetatis annum Britannicus
explebat, volutare secum
modo matris violentiam, modo ipsius
indolem,
levi quidem experimento nuper cognitam (posta à prova, reconhecida, testada),
quo tamen favorem late quaesivisset (tivesse adquirido). festis Saturno diebus
inter alia aequalium ludicra, regnum lusu sortientium evenerat ea sors Neroni
(com o lance dos que atiravam os dados tinha calhado a Nero em sorte o papel de
rei). igitur ceteris (a uns) diversa nec ruborem adlatura: ubi Britannico
(quanto a Britânico, porém) iussit exsurgeret progressusque in medium cantum
aliquem inciperet, inrisum ex eo sperans pueri (vai com ignorantis) sobrios
quoque convictus, nedum (ainda mais) temulentos ignorantis (vai com pueri),
ille constanter exorsus est carmen, quo evolutum eum [fuisse] (tinha sido
expulso) sede patria rebusque summis significabatur. unde orta miseratio
manifestior, quia dissimulationem nox et lascivia exemerat. Nero intellecta invidia odium
intendit; urgentibusque Agrippinae minis, quia nullum crimen neque
iubere caedem fratris palam audebat, occulta molitur pararique venenum iubet, ministro Pollione Iulio
praetoriae cohortis tribuno, cuius cura attinebatur damnata veneficii nomine
Locusta, multa scelerum fama. nam ut proximus quisque Britannico neque fas
neque fidem pensi haberet olim provisum erat. primum venenum ab ipsis educatoribus
accepit tramisitque exoluta alvo parum validum, sive temperamentum inerat ne
statim saeviret. sed Nero lenti sceleris impatiens minitari tribuno, iubere
supplicium veneficae, quod, dum rumorem respiciunt, dum parant defensiones,
securitatem morarentur. promittentibus dein tam praecipitem necem quam si ferro
urgeretur, cubiculum Caesaris iuxta decoquitur virus cognitis antea venenis
rapidum.
SPECIES: Ι, 8;
II, 19, 41; III, 60; IV, 6; VI, 35; XI, 4, 21, 31; XIII, 24, 27; XIV, 16; XV,
48; XVI, 29.
1.3,
3.35.
Tiberium
Neronem et Claudium Drusum privignos imperatoriis nominibus auxit, integra
etiam tum domo sua. nam genitos Agrippa Gaium ac Lucium in familiam Caesarum
induxerat, necdum posita puerili praetexta principes iuventutis appellari,
destinari consules specie
recusantis
flagrantissime cupiverat.
Criando
a ilusão de que não queria a coisa.
1.4,
4.54, 4.68
trucem
Agrippam et ignominia accensum non aetate neque rerum experientia tantae moli
parem, Tiberium Neronem maturum annis, spectatum bello, sed vetere atque insita
Claudiae familiae superbia, multaque indicia saevitiae, quamquam premantur,
erumpere. hunc et prima ab infantia eductum in domo regnatrice; congestos
iuveni consulatus, triumphos; ne iis quidem annis quibus Rhodi specie secessus exul egerit aliud quam iram et simulationem
et secretas libidines meditatum. accedere matrem muliebri inpotentia:
serviendum feminae duobusque insuper adulescentibus qui rem publicam interim
premant quandoque distrahant.
Cria
a aparência de que foi expulso e ficou isolado, quando o que fazia era outra
coisa.
sane
Cassii et Brutorum exitus paternis inimicitiis datos, quamquam fas sit privata
odia publicis utilitatibus remittere: sed Pompeium imagine pacis, sed Lepidum specie amicitiae deceptos; post Antonium, Tarentino
Brundisinoque foedere et nuptiis sororis inlectum, subdolae adfinitatis poenas
morte exsolvisse.
Aparência
1.34
postquam
vallum iniit dissoni questus audiri coepere. et quidam prensa manu eius per speciem exosculandi inseruerunt digitos ut vacua dentibus ora
contingeret; alii curvata senio membra ostendebant.
Simulação
et
gaudebat caedibus miles tamquam semet absolveret; nec Caesar arcebat, quando
nullo ipsius iussu penes eosdem saevitia facti et invidia erat. secuti exemplum
veterani haud multo post in Raetiam mittuntur, specie defendendae provinciae ob imminentis Suebos ceterum
ut avellerentur castris trucibus adhuc non minus asperitate remedii quam
sceleris memoria.
Ablativo:
criando a aparência.
1.52
rettulit
tamen ad senatum de rebus gestis multaque de virtute eius memoravit, magis in
speciem verbis adornata quam ut penitus sentire crederetur.
Ilusão
criada com as palavras de um discurso.
1.72
primus
Augustus cognitionem de famosis libellis specie legis eius tractavit, commotus Cassii Severi libidine, qua
viros feminasque inlustris procacibus scriptis diffamaverat; mox Tiberius,
consultante Pompeio Macro praetore an iudicia maiestatis redderentur,
exercendas leges esse respondit.
Ilusão
de lei: lex maiestatis.
1.81
plerumque
eos tantum apud se professos disseruit, quorum nomina consulibus edidisset;
posse et alios profiteri, si gratiae aut meritis confiderent: speciosa verbis, re inania aut subdola, quantoque maiore
libertatis imagine tegebantur, tanto eruptura ad infensius servitium.
Fogo
de vista para a criar a ilusão da liberdade conduzia a uma escravidão odiosa.
2.5
Ceterum
Tiberio haud ingratum accidit turbari res Orientis, ut ea specie Germanicum suetis legionibus abstraheret novisque
provinciis impositum dolo simul et casibus obiectaret.
Pretext:
dolo e desgraças.
2.6
multae
pontibus stratae, super quas tormenta veherentur, simul aptae ferendis equis
aut commeatui; velis habiles, citae remis augebantur alacritate militum in speciem ac terrorem.
Aspecto
produzido.
2.41
vecta
spolia, captivi, simulacra montium, fluminum, proeliorum; bellumque, quia
conficere prohibitus erat, pro confecto accipiebatur. augebat intuentium visus
eximia ipsius species currusque quinque liberis onustus.
Impressão
criada por Germânico e os seus filhos.
2.18
Haut
perinde Germanos vulnera, luctus, excidia quam ea species dolore et ira adfecit.
A
visão da paisagem da derrota.
2.35
Gallus,
quia speciem libertatis Piso praeceperat, nihil satis inlustre aut ex dignitate
populi Romani nisi coram et sub oculis Caesaris, eoque conventum Italiae et
adfluentis provincias praesentiae eius servanda dicebat.
Manifestação
de liberdade. O que se dá a ver de si. Do que se dá visos.
2.36
favorabili
in speciem oratione vim imperii tenuit.
Com
o propósito de parecer conciliatório.
2.42,
2.67
nec
ideo sincerae caritatis fidem adsecutus amoliri iuvenem specie honoris statuit
struxitque causas aut forte oblatas arripuit.
Pretensão
2.68
specie
venandi omissis
maritimis locis avia saltuum petiit, mox pernicitate equi ad amnem Pyramum contendit,
cuius pontes accolae ruperant audita regis fuga, neque vado penetrari poterat.
Fingindo
que ia caçar
1.8
addebat
Messala Valerius renovandum per annos sacramentum in nomen Tiberii;
interrogatusque a Tiberio num se mandante eam sententiam prompsisset, sponte
dixisse respondit, neque in iis quae ad rem publicam pertinerent consilio nisi
suo usurum vel cum periculo offensionis: ea sola species adulandi supererat.
Espécie
3.4,
5.4
nihil
tamen Tiberium magis penetravit quam studia hominum accensa in Agrippinam, cum
decus patriae, solum Augusti sanguinem, unicum antiquitatis specimen
appellarent versique ad caelum ac deos integram illi subolem ac superstitem
iniquorum precarentur.
Exemplo.
3.30
igitur
incolumi Maecenate proximus, mox praecipuus, cui secreta imperatorum
inniterentur, et interficiendi Postumi Agrippae conscius, aetate provecta speciem magis in amicitia principis quam vim tenuit.
O
esboço o fantasma, mas do que a força e o vigor na amizade relativamente a
Augusto.
3.55
nam
etiam tum plebem socios regna colere et coli licitum; ut quisque opibus domo
paratu speciosus per nomen et clientelas inlustrior habebatur.
Que
dá nas vistas.
3.60
magnaque
eius diei species fuit
quo senatus maiorum beneficia, sociorum pacta, regum etiam qui ante vim Romanam
valuerant decreta ipsorumque numinum religiones introspexit, libero, ut
quondam, quid firmaret mutaretve.
Espectáculo
enorme, irradiação, brilhantismo daquele dia.
Sentido
positive
3.65
Falsa
religião.
Sob
pretexto de que era medico
4.6
mandabatque
honores, nobilitatem maiorum, claritudinem militiae, inlustris domi artes
spectando, ut satis constaret non alios potiores fuisse. sua consulibus, sua
praetoribus species; minorum quoque magistratuum exercita potestas;
prestígio
4.8
consulesque
|
|
sede
vulgari per speciem maestitiae sedentis honoris locique
|
|
admonuit,
et effusum in lacrimas senatum victo gemitu
|
|
simul
oratione continua erexit:
|
Criar
a Aparência ou ilusão de tristeza.
4.44,
5(6).8
O nome exílio
foi coberto pela fantasia de que estudava.
4.57
Inter
quae diu meditato prolatoque saepius consilio
|
4.57.1
|
tandem
Caesar in Campaniam, specie dedicandi templa
|
|
apud
Capuam Iovi, apud Nolam Augusto, sed certus procul
|
|
urbe
degere.
|
SOB
O PRETEXTO DE QUE ESTAVA A CONSAGRAR TEMPLOS
6.1
Cn.
Domitius et Camillus Scribonianus consula-
|
6.1.1
|
tum
inierant, cum Caesar tramisso quod Capreas et Sur-
|
|
rentum
interluit freto Campaniam praelegebat, ambiguus
|
|
an
urbem intraret, seu, quia contra destinaverat, speciem
|
|
venturi
simulans.
|
6.2
Tiberius
tamen, ludibria seriis permiscere solitus, egit grates benevolentiae patrum:
sed quos omitti posse, quos deligi? semperne eosdem an subinde alios? et
honoribus perfunctos an iuvenes, privatos an e magistratibus? quam deinde
speciem fore sumentium in limine curiae gladios?
Que
cena? Que espectáculo?
6.35
impetu
|
|
et
comminus praeveniendum. variae hinc bellantium species,
|
|
cum
Parthus sequi vel fugere pari arte suetus distraheret
|
|
turmas,
spatium ictibus quaereret,
|
Formas
de combate
6.44
iludindo a
fuga
6.50
erat
medicus arte insignis, nomine Charicles, non quidem regere valetudines
principis solitus, consilii tamen copiam praebere. is velut propria ad negotia
digrediens et per speciem officii manum complexus pulsum venarum attigit. neque
fefellit
fingindo
prestar homenagem.
Aparência
de boa vontade.
sonho
fantasma
11.24
tunc
solida domi quies et adversus externa floruimus, cum Transpadani in civitatem
recepti, cum specie deductarum per orbem terrae legionum additis provincialium
validissimis fesso imperio subventum est.
Criando
a ilusão de que se retiravam.
11.31
ferunt
Vettium Valentem lascivia in praealtam arborem conisum, interrogantibus quid
aspiceret, respondisse tempestatem ab Ostia atrocem, sive coeperat ea species,
seu forte lapsa vox in praesagium vertit.
Visão
ou profecia.
alegação
ou pretext
Fingimento,
mentira, ficção.
ita
Radamistus simulata adversus patrem discordia tamquam novercae odiis impar
pergit ad patruum, multaque ab eo comitate in speciem liberum cultus primores
Armeniorum ad res novas inlicit, ignaro et ornante insuper Mithridate.
Ao
modo de um filho.
Cornelius Tacitus, Annales
12.48.6 laetitia
habendum; semina etiam odiorum iacienda, ut
saepe principes Romani eandem
Armeniam specie largi-
tionis turbandis barbarorum animis praebuerint:
poteretur
Ilusão
de generosidade
Cornelius Tacitus, Annales
12.54.4 malefacta sibi
impune ratus tanta potentia subnixo. sane
praebuerant Iudaei speciem motus orta
seditione, post-
quam * * * cognita caede eius haud obtemperatum esset,
Espécie
de revolução
Cornelius Tacitus, Annales
13.5.11 praesidere simul
parabat, nisi ceteris pavore defixis Seneca
admonuisset venienti matri
occurreret. ita specie pietatis
obviam itum dedecori.
Ilusão
de piedade
Cornelius Tacitus,
Annales 13.8.19 ingens, verbis
magnificis et super experientiam sapientiam-
que etiam specie inanium
validus.
Capaz
de criar a ilusão do vazio
Cornelius Tacitus, Annales
13.24.2 Fine anni statio
cohortis adsidere ludis solita de-
movetur quo maior species libertatis
esset, utque miles
theatrali licentiae non permixtus incorruptior ageret et
Aparência
de liberdade
Cornelius Tacitus, Annales
13.27.10 tatem in communi
posuisse. quin et manu mittendi duas
species institutas ut
relinqueretur paenitentiae aut novo
beneficio locus. quos vindicta patronus
non liberaverit,
Tipos
Cornelius Tacitus, Annales
13.31.11 fidem. vectigal quoque
quintae et vicesimae venalium
mancipiorum remissum, specie magis quam vi,
quia cum
venditor pendere iuberetur, in partem pretii emptoribus
Aparência
realidade
Cornelius Tacitus, Annales
13.40.16 Tiridates, non
usque ad ictum teli, sed tum minitans, tum
specie trepidantis,
si laxare ordines et diversos consectari
posset. ubi nihil temeritate solutum,
nec amplius quam
Cornelius Tacitus, Annales
14.16.6 conectere atque
ipsius verba quoquo modo prolata supplere,
quod species ipsa carminum
docet, non impetu et instinctu
nec ore uno fluens. etiam sapientiae doctoribus
tempus
Cornelius Tacitus, Annales
14.20.16 bus, qui non modo
licentiam vitiis permiserint, sed vim
adhibeant ut proceres Romani specie orationum et
carminum
scaena polluantur. quid superesse nisi ut corpora quoque
Cornelius Tacitus, Annales
14.24.12 telo repertus
ordinem insidiarum seque auctorem et socios
per tormenta edidit, convictique et
puniti sunt qui specie
amicitiae dolum parabant. nec multo post legati
Tigrano-
Cornelius Tacitus,
Annales 14.31.19 tum quasi arx
aeternae dominationis aspiciebatur, delectique
sacerdotes specie religionis
omnis fortunas effundebant.
nec arduum videbatur excindere coloniam nullis
munimentis
Cornelius Tacitus, Annales
14.32.5 canebant, externosque
fremitus in curia eorum auditos;
consonuisse ululatibus theatrum visamque speciem in
ae-
stuario Tamesae subversae coloniae: iam Oceanus cruento
Cornelius Tacitus, Annales
14.41.6 apud praefectum
urbis arguerentur ad praetorem detulisset,
interim specie legum, mox
praevaricando ultionem elusurus.
additur senatus consulto, qui talem operam
emptitasset
Cornelius Tacitus, Annales
14.60.11 instanti
Tigellino castiora esse muliebria Octaviae respondit
quam os eius. movetur
tamen primo civilis discidii specie
domumque Burri, praedia Plauti,
infausta dona accipit:
Cornelius Tacitus, Annales
15.9.4 mentum hostiles
turmae adferrent iam enim subiectis
campis magna specie volitabant,
navis magnitudine prae-
stantis et conexas trabibus ac turribus auctas agit
per
Cornelius Tacitus, Annales
15.15.2 Interim flumini
Arsaniae is castra praefluebat pontem
imposuit, specie sibi illud
iter expedientis, sed Parthi quasi
documentum victoriae iusserant; namque iis
usui fuit;
Cornelius Tacitus, Annales
15.16.14 Corbulo cum suis
copiis apud ripam Euphratis obvius non
eam speciem insignium et
armorum praetulit ut diversi-
tatem exprobraret. maesti manipuli ac vicem
commili-
Cornelius Tacitus, Annales
15.29.9 osculo finitum.
dein paucis diebus interiectis magna
utrimque specie inde eques
compositus per turmas et
insignibus patriis, hinc agmina legionum stetere
fulgentibus
Cornelius Tacitus, Annales
15.48.7 tate complexus,
claro apud vulgum rumore erat per virtutem
aut species virtutibus
similis. namque facundiam tuendis
civibus exercebat, largitionem adversum
amicos, et ignotis
Cornelius Tacitus, Annales
15.50.7 equites Romanos;
ex quibus Senecio, e praecipua familia-
ritate Neronis, speciem amicitiae
etiam tum retinens eo
pluribus periculis conflictabatur: Natalis particeps ad
omne
Cornelius Tacitus, Annales
15.69.2 Igitur non
crimine, non accusatore existente, quia
speciem iudicis induere
non poterat, ad vim dominationis
conversus Gerellanum tribunum cum cohorte
militum immit-
Cornelius Tacitus, Annales
16.18.7 factaque eius
quanto solutiora et quandam sui neglegentiam
praeferentia, tanto gratius in speciem simplicitatis
accipie-
bantur. proconsul tamen Bithyniae et mox consul vi-
Cornelius Tacitus, Annales
16.29.5 novus et altior
pavor manus et tela militum cernentibus.
simul ipsius Thraseae venerabilis species obversabatur;
et
erant qui Helvidium quoque miserarentur, innoxiae adfini-
Cornelius Tacitus, Annales
16.32.15 emplum
praecavendi, quo modo fraudibus involutos aut
flagitiis commaculatos, sic specie bonarum artium
falsos et
amicitiae fallacis.
Sem comentários:
Enviar um comentário