06/03: INDOLES. XI, 23, ΧΙΙ, 26, ΧΙΙ, 15 e SPECIES: Ι, 8; II, 19, 41; III, 60; IV, 6; VI, 35; XI, 4, 21, 31; XIII, 24, 27; XIV, 16; XV, 48; XVI, 29.
Charlton T. Lewis; Charles Short [1879], A Latin Dictionary; Founded on Andrews' edition of Freund's Latin dictionary(Trustees of Tufts University, Oxford) [word count] [latindico09].
|
|
|
indoles
ind-ŏles, is, f. indu = in-olesco; indoles, incrementum, industria, Paul. ex Fest. p. 106 Müll.,
I an inborn or native quality, natural quality, nature (class.; cf. ingenium).
I In gen.: quae indoles in savio est! Plaut. Rud. 2, 4, 10: frugum pecudum, Liv 38, 17, 10: arborum, Gell. 12, 1, 16.—
II In partic., native quality, natural abilities of men, talents, genius, disposition: adulescentes bonā indole praediti, Cic. de Sen. 8, 26: virtutis, id. Off. 3, 4, 16; cf.: virtutum atque vitiorum, Liv. 21, 4 fin.: major ad virtutem, Cic. Or. 13, 41: segnis,Tac. A. 12, 26: praeclara, id. H. 1, 15: adulescens laetae indolis, Gell. 19, 9, 1: gener ob altam indolem adscitus, Liv. 21, 2, 4.—In plur.: bonae animi indoles, Gell. 19, 12, 5.
06/03: INDOLES. XI, 23
A. Vitellio L. Vipstano consulibus cum de supplendo senatu agitaretur primoresque Galliae, quae Comata appellatur, foedera et civitatem Romanam pridem adsecuti, ius adipiscendorum in urbe honorum expeterent, multus ea
-- --
super re variusque rumor. et studiis diversis apud principem certabatur adseverantium non adeo aegram Italiam ut senatum suppeditare urbi suae nequiret. suffecisse olim indigenas consanguineis populis nec paenitere veteris rei publicae. quin adhuc memorari exempla quae priscis moribus ad virtutem et gloriam Romana indoles prodiderit. an parum quod Veneti et Insubres curiam inruperint, nisi coetus alienigenarum velut captivitas inferatur? quem ultra honorem residuis nobilium, aut si quis pauper e Latio senator foret? oppleturos omnia divites illos, quorum avi proavique hostilium nationum duces exercitus nostros ferro vique ceciderint, divum Iulium apud Alesiam obsederint. recentia haec: quid si memoria eorum moreretur qui <sub> Capitolio et arce Romana manibus eorundem perissent satis: fruerentur sane vocabulo civitatis: insignia patrum, decora magistratuum ne vulgarent.
ΧΙΙ, 26,
Ceterum actae principi grates, quaesitiore in Domitium adulatione; rogataque lex qua in familiam Claudiam et nomen Neronis transiret. augetur et Agrippina cognomento Augustae. quibus patratis nemo adeo expers misericordiae fuit quem non Britannici fortuna maerore adficeret. desolatus paulatim etiam servilibus ministeriis perintempestiva novercae officia in ludibrium vertebat, intellegens falsi. neque enim segnem ei fuisse indolem ferunt, sive verum, seu periculis commendatus retinuit famam sine experimento.
06/03: INDOLES. XI, 23, ΧΙΙ, 26, ΧΙΙ, 15 e SPECIES: Ι, 8; II, 19, 41; III, 60; IV, 6; VI, 35; XI, 4, 21, 31; XIII, 24, 27; XIV, 16; XV, 48; XVI, 29.
XIII, 15
Turbatus his Nero et propinquo die quo quartum decimum aetatis annum Britannicus explebat, volutare secum modo matris violentiam, modo ipsius indolem, levi quidem experimento nuper cognitam (posta à prova, reconhecida, testada), quo tamen favorem late quaesivisset (tivesse adquirido). festis Saturno diebus inter alia aequalium ludicra, regnum lusu sortientium evenerat ea sors Neroni (com o lance dos que atiravam os dados tinha calhado a Nero em sorte o papel de rei). igitur ceteris (a uns) diversa nec ruborem adlatura: ubi Britannico (quanto a Britânico, porém) iussit exsurgeret progressusque in medium cantum aliquem inciperet, inrisum ex eo sperans pueri (vai com ignorantis) sobrios quoque convictus, nedum (ainda mais) temulentos ignorantis (vai com pueri), ille constanter exorsus est carmen, quo evolutum eum [fuisse] (tinha sido expulso) sede patria rebusque summis significabatur. unde orta miseratio manifestior, quia dissimulationem nox et lascivia exemerat. Nero intellecta invidia odium intendit; urgentibusque Agrippinae minis, quia nullum crimen neque iubere caedem fratris palam audebat, occulta molitur pararique venenum iubet, ministro Pollione Iulio praetoriae cohortis tribuno, cuius cura attinebatur damnata veneficii nomine Locusta, multa scelerum fama. nam ut proximus quisque Britannico neque fas neque fidem pensi haberet olim provisum erat. primum venenum ab ipsis educatoribus accepit tramisitque exoluta alvo parum validum, sive temperamentum inerat ne statim saeviret. sed Nero lenti sceleris impatiens minitari tribuno, iubere supplicium veneficae, quod, dum rumorem respiciunt, dum parant defensiones, securitatem morarentur. promittentibus dein tam praecipitem necem quam si ferro urgeretur, cubiculum Caesaris iuxta decoquitur virus cognitis antea venenis rapidum.
SPECIES: Ι, 8; II, 19, 41; III, 60; IV, 6; VI, 35; XI, 4, 21, 31; XIII, 24, 27; XIV, 16; XV, 48; XVI, 29.
1.3, 3.35.
Tiberium Neronem et Claudium Drusum privignos imperatoriis nominibus auxit, integra etiam tum domo sua. nam genitos Agrippa Gaium ac Lucium in familiam Caesarum induxerat, necdum posita puerili praetexta principes iuventutis appellari, destinari consules specie recusantis flagrantissime cupiverat.
Criando a ilusão de que não queria a coisa.
1.4, 4.54, 4.68
trucem Agrippam et ignominia accensum non aetate neque rerum experientia tantae moli parem, Tiberium Neronem maturum annis, spectatum bello, sed vetere atque insita Claudiae familiae superbia, multaque indicia saevitiae, quamquam premantur, erumpere. hunc et prima ab infantia eductum in domo regnatrice; congestos iuveni consulatus, triumphos; ne iis quidem annis quibus Rhodi specie secessus exul egerit aliud quam iram et simulationem et secretas libidines meditatum. accedere matrem muliebri inpotentia: serviendum feminae duobusque insuper adulescentibus qui rem publicam interim premant quandoque distrahant.
Cria a aparência de que foi expulso e ficou isolado, quando o que fazia era outra coisa.
sane Cassii et Brutorum exitus paternis inimicitiis datos, quamquam fas sit privata odia publicis utilitatibus remittere: sed Pompeium imagine pacis, sed Lepidum specie amicitiae deceptos; post Antonium, Tarentino Brundisinoque foedere et nuptiis sororis inlectum, subdolae adfinitatis poenas morte exsolvisse.
Aparência
1.34
postquam vallum iniit dissoni questus audiri coepere. et quidam prensa manu eius per speciem exosculandi inseruerunt digitos ut vacua dentibus ora contingeret; alii curvata senio membra ostendebant.
Simulação
et gaudebat caedibus miles tamquam semet absolveret; nec Caesar arcebat, quando nullo ipsius iussu penes eosdem saevitia facti et invidia erat. secuti exemplum veterani haud multo post in Raetiam mittuntur, specie defendendae provinciae ob imminentis Suebos ceterum ut avellerentur castris trucibus adhuc non minus asperitate remedii quam sceleris memoria.
Ablativo: criando a aparência.
1.52
rettulit tamen ad senatum de rebus gestis multaque de virtute eius memoravit, magis in speciem verbis adornata quam ut penitus sentire crederetur.
Ilusão criada com as palavras de um discurso.
1.72
primus Augustus cognitionem de famosis libellis specie legis eius tractavit, commotus Cassii Severi libidine, qua viros feminasque inlustris procacibus scriptis diffamaverat; mox Tiberius, consultante Pompeio Macro praetore an iudicia maiestatis redderentur, exercendas leges esse respondit.
Ilusão de lei: lex maiestatis.
1.81
plerumque eos tantum apud se professos disseruit, quorum nomina consulibus edidisset; posse et alios profiteri, si gratiae aut meritis confiderent: speciosa verbis, re inania aut subdola, quantoque maiore libertatis imagine tegebantur, tanto eruptura ad infensius servitium.
Fogo de vista para a criar a ilusão da liberdade conduzia a uma escravidão odiosa.
2.5
Ceterum Tiberio haud ingratum accidit turbari res Orientis, ut ea specie Germanicum suetis legionibus abstraheret novisque provinciis impositum dolo simul et casibus obiectaret.
Pretext: dolo e desgraças.
2.6
multae pontibus stratae, super quas tormenta veherentur, simul aptae ferendis equis aut commeatui; velis habiles, citae remis augebantur alacritate militum in speciem ac terrorem.
Aspecto produzido.
2.41
vecta spolia, captivi, simulacra montium, fluminum, proeliorum; bellumque, quia conficere prohibitus erat, pro confecto accipiebatur. augebat intuentium visus eximia ipsius species currusque quinque liberis onustus.
Impressão criada por Germânico e os seus filhos.
2.18
Haut perinde Germanos vulnera, luctus, excidia quam ea species dolore et ira adfecit.
A visão da paisagem da derrota.
2.35
Gallus, quia speciem libertatis Piso praeceperat, nihil satis inlustre aut ex dignitate populi Romani nisi coram et sub oculis Caesaris, eoque conventum Italiae et adfluentis provincias praesentiae eius servanda dicebat.
Manifestação de liberdade. O que se dá a ver de si. Do que se dá visos.
2.36
favorabili in speciem oratione vim imperii tenuit.
Com o propósito de parecer conciliatório.
2.42, 2.67
nec ideo sincerae caritatis fidem adsecutus amoliri iuvenem specie honoris statuit struxitque causas aut forte oblatas arripuit.
Pretensão
2.68
specie venandi omissis maritimis locis avia saltuum petiit, mox pernicitate equi ad amnem Pyramum contendit, cuius pontes accolae ruperant audita regis fuga, neque vado penetrari poterat.
Fingindo que ia caçar
1.8
addebat Messala Valerius renovandum per annos sacramentum in nomen Tiberii; interrogatusque a Tiberio num se mandante eam sententiam prompsisset, sponte dixisse respondit, neque in iis quae ad rem publicam pertinerent consilio nisi suo usurum vel cum periculo offensionis: ea sola species adulandi supererat.
Espécie
3.4, 5.4
nihil tamen Tiberium magis penetravit quam studia hominum accensa in Agrippinam, cum decus patriae, solum Augusti sanguinem, unicum antiquitatis specimen appellarent versique ad caelum ac deos integram illi subolem ac superstitem iniquorum precarentur.
Exemplo.
3.30
igitur incolumi Maecenate proximus, mox praecipuus, cui secreta imperatorum inniterentur, et interficiendi Postumi Agrippae conscius, aetate provecta speciem magis in amicitia principis quam vim tenuit.
O esboço o fantasma, mas do que a força e o vigor na amizade relativamente a Augusto.
3.55
nam etiam tum plebem socios regna colere et coli licitum; ut quisque opibus domo paratu speciosus per nomen et clientelas inlustrior habebatur.
Que dá nas vistas.
3.60
magnaque eius diei species fuit quo senatus maiorum beneficia, sociorum pacta, regum etiam qui ante vim Romanam valuerant decreta ipsorumque numinum religiones introspexit, libero, ut quondam, quid firmaret mutaretve.
Espectáculo enorme, irradiação, brilhantismo daquele dia.
Sentido positive
3.65
Falsa religião.
Sob pretexto de que era medico
4.6
mandabatque honores, nobilitatem maiorum, claritudinem militiae, inlustris domi artes spectando, ut satis constaret non alios potiores fuisse. sua consulibus, sua praetoribus species; minorum quoque magistratuum exercita potestas;
prestígio
4.8
consulesque
| |
sede vulgari per speciem maestitiae sedentis honoris locique
| |
admonuit, et effusum in lacrimas senatum victo gemitu
| |
simul oratione continua erexit:
|
Criar a Aparência ou ilusão de tristeza.
4.44, 5(6).8
O nome exílio foi coberto pela fantasia de que estudava.
4.57
Inter quae diu meditato prolatoque saepius consilio
|
4.57.1
|
tandem Caesar in Campaniam, specie dedicandi templa
| |
apud Capuam Iovi, apud Nolam Augusto, sed certus procul
| |
urbe degere.
|
SOB O PRETEXTO DE QUE ESTAVA A CONSAGRAR TEMPLOS
6.1
Cn. Domitius et Camillus Scribonianus consula-
|
6.1.1
|
tum inierant, cum Caesar tramisso quod Capreas et Sur-
| |
rentum interluit freto Campaniam praelegebat, ambiguus
| |
an urbem intraret, seu, quia contra destinaverat, speciem
| |
venturi simulans.
|
6.2
Tiberius tamen, ludibria seriis permiscere solitus, egit grates benevolentiae patrum: sed quos omitti posse, quos deligi? semperne eosdem an subinde alios? et honoribus perfunctos an iuvenes, privatos an e magistratibus? quam deinde speciem fore sumentium in limine curiae gladios?
Que cena? Que espectáculo?
6.35
impetu
| |
et comminus praeveniendum. variae hinc bellantiumspecies,
| |
cum Parthus sequi vel fugere pari arte suetus distraheret
| |
turmas, spatium ictibus quaereret,
|
Formas de combate
6.44
iludindo a fuga
6.50
erat medicus arte insignis, nomine Charicles, non quidem regere valetudines principis solitus, consilii tamen copiam praebere. is velut propria ad negotia digrediens et per speciem officii manum complexus pulsum venarum attigit. neque fefellit
fingindo prestar homenagem.
Aparência de boa vontade.
sonho
fantasma
11.24
tunc solida domi quies et adversus externa floruimus, cum Transpadani in civitatem recepti, cum specie deductarum per orbem terrae legionum additis provincialium validissimis fesso imperio subventum est.
Criando a ilusão de que se retiravam.
11.31
ferunt Vettium Valentem lascivia in praealtam arborem conisum, interrogantibus quid aspiceret, respondisse tempestatem ab Ostia atrocem, sive coeperat ea species, seu forte lapsa vox in praesagium vertit.
Visão ou profecia.
alegação ou pretext
Fingimento, mentira, ficção.
ita Radamistus simulata adversus patrem discordia tamquam novercae odiis impar pergit ad patruum, multaque ab eo comitate in speciem liberum cultus primores Armeniorum ad res novas inlicit, ignaro et ornante insuper Mithridate.
Ao modo de um filho.
Cornelius Tacitus, Annales 12.48.6 laetitia habendum; semina etiam odiorum iacienda, ut
saepe principes Romani eandem Armeniam specie largi-
tionis turbandis barbarorum animis praebuerint: poteretur
Ilusão de generosidade
Cornelius Tacitus, Annales 12.54.4 malefacta sibi impune ratus tanta potentia subnixo. sane
praebuerant Iudaei speciem motus orta seditione, post-
quam * * * cognita caede eius haud obtemperatum esset,
Espécie de revolução
Cornelius Tacitus, Annales 13.5.11 praesidere simul parabat, nisi ceteris pavore defixis Seneca
admonuisset venienti matri occurreret. ita specie pietatis
obviam itum dedecori.
Ilusão de piedade
Cornelius Tacitus, Annales 13.8.19 ingens, verbis magnificis et super experientiam sapientiam-
que etiam specie inanium validus.
Capaz de criar a ilusão do vazio
Cornelius Tacitus, Annales 13.24.2 Fine anni statio cohortis adsidere ludis solita de-
movetur quo maior species libertatis esset, utque miles
theatrali licentiae non permixtus incorruptior ageret et
Aparência de liberdade
Cornelius Tacitus, Annales 13.27.10 tatem in communi posuisse. quin et manu mittendi duas
species institutas ut relinqueretur paenitentiae aut novo
beneficio locus. quos vindicta patronus non liberaverit,
Tipos
Cornelius Tacitus, Annales 13.31.11 fidem. vectigal quoque quintae et vicesimae venalium
mancipiorum remissum,specie magis quam vi, quia cum
venditor pendere iuberetur, in partem pretii emptoribus
Aparência realidade
Cornelius Tacitus, Annales 13.40.16 Tiridates, non usque ad ictum teli, sed tum minitans, tum
specie trepidantis, si laxare ordines et diversos consectari
posset. ubi nihil temeritate solutum, nec amplius quam
Cornelius Tacitus, Annales 14.16.6 conectere atque ipsius verba quoquo modo prolata supplere,
quod species ipsa carminum docet, non impetu et instinctu
nec ore uno fluens. etiam sapientiae doctoribus tempus
Cornelius Tacitus, Annales 14.20.16 bus, qui non modo licentiam vitiis permiserint, sed vim
adhibeant ut proceres Romanispecie orationum et carminum
scaena polluantur. quid superesse nisi ut corpora quoque
Cornelius Tacitus, Annales 14.24.12 telo repertus ordinem insidiarum seque auctorem et socios
per tormenta edidit, convictique et puniti sunt qui specie
amicitiae dolum parabant. nec multo post legati Tigrano-
Cornelius Tacitus, Annales 14.31.19 tum quasi arx aeternae dominationis aspiciebatur, delectique
sacerdotes specie religionis omnis fortunas effundebant.
nec arduum videbatur excindere coloniam nullis munimentis
Cornelius Tacitus, Annales 14.32.5 canebant, externosque fremitus in curia eorum auditos;
consonuisse ululatibus theatrum visamque speciem in ae-
stuario Tamesae subversae coloniae: iam Oceanus cruento
Cornelius Tacitus, Annales 14.41.6 apud praefectum urbis arguerentur ad praetorem detulisset,
interim specie legum, mox praevaricando ultionem elusurus.
additur senatus consulto, qui talem operam emptitasset
Cornelius Tacitus, Annales 14.60.11 instanti Tigellino castiora esse muliebria Octaviae respondit
quam os eius. movetur tamen primo civilis discidii specie
domumque Burri, praedia Plauti, infausta dona accipit:
Cornelius Tacitus, Annales 15.9.4 mentum hostiles turmae adferrent iam enim subiectis
campis magna specie volitabant, navis magnitudine prae-
stantis et conexas trabibus ac turribus auctas agit per
Cornelius Tacitus, Annales 15.15.2 Interim flumini Arsaniae is castra praefluebat pontem
imposuit, specie sibi illud iter expedientis, sed Parthi quasi
documentum victoriae iusserant; namque iis usui fuit;
Cornelius Tacitus, Annales 15.16.14 Corbulo cum suis copiis apud ripam Euphratis obvius non
eam speciem insignium et armorum praetulit ut diversi-
tatem exprobraret. maesti manipuli ac vicem commili-
Cornelius Tacitus, Annales 15.29.9 osculo finitum. dein paucis diebus interiectis magna
utrimque specie inde eques compositus per turmas et
insignibus patriis, hinc agmina legionum stetere fulgentibus
Cornelius Tacitus, Annales 15.48.7 tate complexus, claro apud vulgum rumore erat per virtutem
aut species virtutibus similis. namque facundiam tuendis
civibus exercebat, largitionem adversum amicos, et ignotis
Cornelius Tacitus, Annales 15.50.7 equites Romanos; ex quibus Senecio, e praecipua familia-
ritate Neronis, speciem amicitiae etiam tum retinens eo
pluribus periculis conflictabatur: Natalis particeps ad omne
Cornelius Tacitus, Annales 15.69.2 Igitur non crimine, non accusatore existente, quia
speciem iudicis induere non poterat, ad vim dominationis
conversus Gerellanum tribunum cum cohorte militum immit-
Cornelius Tacitus, Annales 16.18.7 factaque eius quanto solutiora et quandam sui neglegentiam
praeferentia, tanto gratius in speciem simplicitatis accipie-
bantur. proconsul tamen Bithyniae et mox consul vi-
Cornelius Tacitus, Annales 16.29.5 novus et altior pavor manus et tela militum cernentibus.
simul ipsius Thraseae venerabilis species obversabatur; et
erant qui Helvidium quoque miserarentur, innoxiae adfini-
Cornelius Tacitus, Annales 16.32.15 emplum praecavendi, quo modo fraudibus involutos aut
flagitiis commaculatos, sicspecie bonarum artium falsos et
amicitiae fallacis.
C. Asinio C. Antistio
consulibus nonus Tiberio annus erat compositae rei publicae, florentis domus
(nam Germanici mortem inter prospera ducebat), cum repente turbare fortuna
coepit, saevire ipse aut saevientibus viris praebere. initium et causa penes Aelium Seianum
cohortibus praetoriis praefectum cuius de potentia supra memoravi: nunc originem, mores, et quo
facinore dominationem raptum ierit expediam. genitus Vulsiniis patre
Seio Strabone equite Romano, et prima iuventa Gaium Caesarem divi Augusti
nepotem sectatus, non sine
rumore Apicio diviti et prodigo stuprum veno dedisse, mox Tiberium variis
artibus devinxit adeo ut obscurum adversum alios sibi uni incautum intectumque
efficeret, non tam sollertia (quippe isdem artibus victus est) quam deum ira in rem Romanam,
cuius pari exitio viguit ceciditque. corpus illi laborum
tolerans, animus audax; sui obtegens, in alios criminator; iuxta adulatio
et superbia; palam compositus
pudor, intus
summa apiscendi libido, eiusque causa modo largitio et luxus, saepius industria ac vigilantia, haud minus noxiae quotiens parando regno finguntur.
14.20:
Estilo de vida romano. Costumes. Possibilidade da corrupção.
Nerone
quartum Cornelio Cosso consulibus quinquennale ludicrum Romae institutum est ad morem Graeci certaminis,
varia fama, ut cuncta ferme nova. quippe erant qui Gn. quoque Pompeium
incusatum a senioribus ferrent quod mansuram theatri sedem posuisset. nam antea
subitariis gradibus et scaena in tempus structa ludos edi solitos, vel si vetustiora
repetas, stantem
populum spectavisse, ne, si consideret theatro, dies totos ignavia continuaret. spectaculorum quidem antiquitas
servaretur, quoties praetores ederent, nulla cuiquam civium necessitate
certandi. ceterum
abolitos paulatim patrios mores
funditus everti per accitam lasciviam, ut quod usquam corrumpi et
corrumpere queat in urbe visatur, degeneretque studiis externis iuventus,
gymnasia et otia et turpis amores exercendo, principe et senatu auctoribus, qui
non modo licentiam vitiis
permiserint, sed vim
adhibeant <ut> proceres Romani specie orationum et carminum scaena
polluantur. quid
superesse nisi ut corpora quoque nudent et caestus adsumant easque pugnas pro
militia et armis meditentur? an iustitiam auctum iri et decurias equitum egregium
iudicandi munus expleturos, si fractos sonos et dulcedinem vocum perite
audissent? noctes quoque dedecori adiectas ne quod tempus pudori relinquatur,
sed coetu promisco, quod perditissimus quisque per diem concupiverit, per
tenebras audeat.
Em contexto:
1.19 mos obsequii. Blaesus
tenta convencer os instigadores da sedição no exército a deporem armas e a
fazerem as suas reivindicações de outro modo.
Aggerabatur nihilo minus caespes iamque
pectori usque adcreverat, cum tandem pervicacia victi inceptum omisere. Blaesus
multa dicendi arte non per seditionem et turbas desideria militum ad Caesarem
ferenda ait, neque veteres ab imperatoribus priscis neque ipsos a divo Augusto
tam nova petivisse; et parum in tempore incipientis principis curas onerari. si
tamen tenderent in pace temptare quae ne civilium quidem bellorum victores
expostulaverint, cur
contra morem obsequii, contra fas disciplinae vim meditentur?
decernerent legatos seque coram mandata darent. adclamavere ut filius Blaesi
tribunus legatione ea fungeretur peteretque militibus missionem ab sedecim
annis: cetera mandaturos ubi prima provenissent. profecto iuvene modicum otium:
sed superbire miles quod filius legati orator publicae causae satis ostenderet
necessitate expressa quae per modestiam non obtinuissent.
3.26: o resuldado de exui aequalitas et
pro modestia ac pudore ambition et uis incedebat: pecado original, decadência.
Vetustissimi mortalium, nulla adhuc mala
libidine, sine probro, scelere eoque sine poena aut coercitionibus agebant.
neque praemiis opus erat cum honesta suopte ingenio peterentur; et ubi nihil
contra morem cuperent, nihil per metum vetabantur. at postquam exui aequalitas
et pro modestia ac pudore ambitio et vis incedebat, provenere dominationes
multosque apud populos aeternum mansere. quidam statim aut postquam regum
pertaesum leges maluerunt. hae primo rudibus hominum animis simplices erant;
maximeque fama celebravit Cretensium, quas Minos, Spartanorum, quas Lycurgus,
ac mox Atheniensibus quaesitiores iam et plures Solo perscripsit. nobis Romulus
ut libitum imperitaverat: dein Numa religionibus et divino iure populum
devinxit, repertaque quaedam a Tullo et Anco. sed praecipuus Servius Tullius
sanctor legum fuit quis etiam reges obtemperarent.
3.53: é preferível deixar
as coisas como estão.
'Ceteris forsitan in rebus, patres
conscripti, magis expediat me coram interrogari et dicere quid e re publica
censeam: in hac relatione subtrahi oculos meos melius fuit, ne, denotantibus
vobis ora ac metum singulorum qui pudendi luxus arguerentur, ipse etiam viderem
eos ac velut deprenderem. quod si mecum ante viri strenui, aediles, consilium
habuissent, nescio an suasurus fuerim omittere potius praevalida et adulta
vitia quam hoc adsequi, ut palam fieret quibus flagitiis impares essemus. sed
illi quidem officio functi sunt, ut ceteros quoque magistratus sua munia
implere velim: mihi autem neque honestum silere neque proloqui expeditum, quia
non aedilis aut praetoris aut consulis partis sustineo. maius aliquid et
excelsius a principe postulatur; et cum recte factorum sibi quisque gratiam
trahant, unius invidia ab omnibus peccatur. quid enim primum prohibere et priscum ad morem recidere
adgrediar? villarumne infinita spatia? familiarum numerum et nationes?
argenti et auri pondus? aeris tabularumque miracula? promiscas viris et feminis
vestis atque illa feminarum propria, quis lapidum causa pecuniae nostrae ad
externas aut hostilis gentis transferuntur?
6.3
At
Iunium Gallionem qui censuerat ut praetoriani actis stipendiis ius apiscerentur
in quattuordecim ordinibus sedendi violenter increpuit, velut coram rogitans
quid illi cum militibus quos neque dicta imperatoris neque praemia nisi ab
imperatore accipere par esset. repperisse prorsus quod divus Augustus non
providerit: an potius discordiam et seditionem a satellite Seiani quaesitam,
qua rudis animos nomine honoris ad corrumpendum militiae morem propelleret? hoc pretium Gallio
meditatae adulationis tulit, statim curia, deinde Italia exactus; et quia
incusabatur facile toleraturus exilium delecta Lesbo, insula nobili et amoena,
retrahitur in urbem custoditurque domibus magistratuum. isdem litteris Caesar
Sextium Paconianum praetorium perculit magno patrum gaudio, audacem maleficum,
omnium secreta rimantem delectumque ab Seiano cuius ope dolus G. Caesari
pararetur. quod postquam patefactum prorupere concepta pridem odia et summum
supplicium decernebatur ni professus indicium foret.
6.29
At Romae caede continua Pomponius Labeo,
quem praefuisse Moesiae rettuli, per abruptas venas sanguinem effudit; aemulataque
est coniunx Paxaea. nam promptas eius modi mortes metus carnificis faciebat, et
quia damnati publicatis bonis sepultura prohibebantur, eorum qui de se
statuebant humabantur corpora, manebant testamenta, pretium festinandi. sed
Caesar missis ad senatum litteris disseruit morem fuisse maioribus, quoties dirimerent amicitias,
interdicere domo eumque finem gratiae ponere: id se repetivisse in
Labeone, atque illum, quia male administratae provinciae aliorumque criminum
urgebatur, culpam invidia velavisse, frustra conterrita uxore, quam etsi
nocentem periculi tamen expertem fuisse. Mamercus dein Scaurus rursum
postulatur, insignis nobilitate et orandis causis, vita probrosus. nihil hunc
amicitia Seiani, sed labefecit haud minus validum ad exitia Macronis odium, qui
easdem artes occultius exercebat detuleratque argumentum tragoediae a Scauro
scriptae, additis versibus qui in Tiberium flecterentur: verum ab Servilio et
Cornelio accusatoribus adulterium Liviae, magorum sacra obiectabantur. Scaurus,
ut dignum veteribus Aemiliis, damnationem antiit, hortante Sextia uxore, quae
incitamentum mortis et particeps fuit.
1.16
Eodem anno Cheruscorum gens regem Roma
petivit, amissis per interna bella nobilibus et uno reliquo stirpis regiae, qui
apud urbem habebatur nomine Italicus. paternum huic genus e Flavo fratre
Arminii, mater ex Actumero principe Chattorum erat; ipse forma decorus et armis
equisque in patrium
nostrumque morem exercitus. igitur Caesar auctum pecunia, additis
stipatoribus, hortatur gentile decus magno animo capessere: illum primum Romae
ortum nec obsidem, sed civem ire externum ad imperium. ac primo laetus Germanis
adventus atque eo quod nullis discordiis imbutus pari in omnis studio ageret
celebrari, coli, modo comitatem et temperantiam, nulli invisa, saepius
vinolentiam ac libidines, grata barbaris, usurpans. iamque apud proximos, iam
longius clarescere, cum potentiam eius suspectantes qui factionibus floruerant
discedunt ad conterminos populos ac testificantur adimi veterem Germaniae
libertatem et Romanas opes insurgere. adeo neminem isdem in terris ortum qui
principem locum impleat, nisi exploratoris Flavi progenies super cunctos
attollatur? frustra Arminium praescribi: cuius si filius hostili in solo
adultus in regnum venisset, posse extimesci, infectum alimonio servitio cultu,
omnibus externis: at si paterna Italico mens esset, non alium infensius arma
contra patriam ac deos penatis quam parentem eius exercuisse.
11.18
Per idem tempus Chauci nulla dissensione
domi et morte Sanquinii alacres, dum Corbulo adventat, inferiorem Germaniam
incursavere duce Gannasco, qui natione Canninefas, auxiliare stipendium
meritus, post transfuga, levibus navigiis praedabundus Gallorum maxime oram
vastabat, non ignarus ditis et imbellis esse. at Corbulo provinciam ingressus
magna cum cura et mox gloria, cui principium illa militia fuit, triremis alveo
Rheni, ceteras navium, ut quaeque habiles, per aestuaria et fossas adegit;
luntribusque hostium depressis et exturbato Gannasco, ubi praesentia satis
composita sunt, legiones operum et laboris ignavas, populationibus laetantis, veterem ad morem reduxit, ne quis agmine decederet nec
pugnam nisi iussus iniret. stationes vigiliae, diurna nocturnaque munia in
armis agitabantur; feruntque militem quia vallum non accinctus, atque alium
quia pugione tantum accinctus foderet, morte punitos. quae nimia et incertum an
falso iacta originem tamen e severitate ducis traxere; intentumque et magnis
delictis inexorabilem scias cui tantum asperitatis etiam adversus levia
credebatur.
12.6
Postquam haec favorabili oratione
praemisit multaque patrum adsentatio sequebatur, capto rursus initio, quando
maritandum principem cuncti suaderent, deligi oportere feminam nobilitate
puerperiis sanctimonia insignem. nec diu anquirendum quin Agrippina claritudine
generis anteiret: datum ab ea fecunditatis experimentum et congruere artes
honestas. id vero egregium, quod provisu deum vidua iungeretur principi sua
tantum matrimonia experto. audivisse a parentibus, vidisse ipsos abripi
coniuges ad libita Caesarum: procul id a praesenti modestia. statueretur immo
documentum, quo uxorem imperator acciperet. at enim nova nobis in fratrum
filias coniugia: sed aliis gentibus sollemnia, neque lege ulla prohibita; et
sobrinarum diu ignorata tempore addito percrebuisse. morem accommodari prout conducat, et fore hoc
quoque in iis quae mox usurpentur.
Alteração de costumes.
12.12
Ea
tempestate Cassius ceteros praeminebat peritia
legum: nam militares artes per otium ignotae, industriosque aut ignavos pax in
aequo tenet. ac tamen quantum
sine bello dabatur, revocare priscum morem, exercitare legiones, cura
provisu perinde agere ac si hostis ingrueret: ita dignum
maioribus suis et familia Cassia per illas quoque gentis celebrata. igitur
excitis quorum de sententia petitus rex, positisque castris apud Zeugma, unde
maxime pervius amnis, postquam inlustres Parthi rexque Arabum Acbarus
advenerat, monet
Meherdaten barbarorum impetus acris cunctatione languescere aut in perfidiam
mutari: ita urgeret coepta. quod spretum fraude Acbari, qui iuvenem ignarum et summam
fortunam in luxu ratum multos per dies attinuit apud oppidum Edessam. et
vocante Carene promptasque res ostentante, si citi advenissent, non comminus
Mesopotamiam, sed flexu Armeniam petivit, id temporis importunam, quia hiems
occipiebat.
Sem comentários:
Enviar um comentário