inde consilium mihi pauca de Augusto et extrema tradere, mox
Tiberii principatum et cetera, sine ira et studio, quorum causas procul habeo.
neque
multo post extincto Maximo, dubium an quaesita morte, auditos in funere eius
Marciae gemitus semet
incusantis quod causa exitii
marito fuisset.
fessusque clamore omnium, expostulatione singulorum
flexit
paulatim, non ut fateretur suscipi a se imperium, sed
ut ne- 20
gare et rogari desineret. constat Haterium, cum deprecandi
causa Palatium introisset ambulantisque
Tiberii genua advol-
veretur, prope a militibus interfectum quia Tiberius
casu an
manibus
eius inpeditus prociderat.
Postremo deserunt tribunal, ut quis praetorianorum 1.27.1
militum amicorumve Caesaris occurreret, manus
intentantes,
causam discordiae et
initium armorum, maxime infensi Cn.
Lentulo, quod is ante alios aetate et gloria belli
firmare
Drusum
credebatur et illa militiae flagitia primus aspernari.
set
anxius occultis in se
patrui aviaeque odiis quorum causae 5
acriores quia iniquae.
Consultatum ibi de
remedio; etenim nuntiabatur 1.36.1
parari legatos qui
superiorem exercitum ad causam eandem
traherent;
clamor
vulnera sanguis palam, causa in
occulto; cetera fors regit.
nec alia tam intima
Tiberio causa 5
cur Rhodum abscederet.
par causa saevitiae
in Sempronium
Gracchum, qui familia nobili
ad quod exarsit adeo,
ut rupta
taciturnitate
proclamaret se quoque in ea causa laturum
sententiam palam et
iuratum,
quo ceteris eadem necessitas
fieret.
set
anxius occultis in se
patrui aviaeque odiis quorum causae 5
acriores quia iniquae.
etenim nuntiabatur 1.36.1
parari legatos qui superiorem exercitum ad causam eandem
traherent
se ipsos morti exi-
mant hortatur: nam in pace causas et merita spectari, ubi
bellum ingruat innocentis ac noxios
iuxta cadere.
clamor
vulnera sanguis palam, causa in occulto; cetera
fors regit. 5
nec alia tam intima
Tiberio causa 5
cur Rhodum abscederet.
temptantis eadem
alios
probare causam
senatui iussit, cupidine severitatis in iis
etiam quae rite faceret acerbus.
causae variae tra-
duntur: alii taedio novae
curae semel placita pro aeternis 5
servavisse, quidam invidia, ne plures fruerentur; sunt
qui
existiment, ut callidum eius ingenium, ita anxium
iudicium;
neque enim eminentis virtutes sectabatur, et rursum
vitia
oderat: ex optimis periculum sibi, a pessimis dedecus
pu-
blicum
metuebat.
ceterum Vrgu-
laniae potentia adeo nimia civitati erat ut testis in causa
quadam, quae apud
senatum tractabatur, venire dedignare-
tur: missus est praetor qui domi
interrogaret
nec ideo sincerae caritatis fidem adsecutus amoliri
iuvenem specie honoris statuit struxitque causas aut forte
oblatas arripuit.
ad Maroboduum perfugisset, non aliam ob 5
causam quam quia fratris filio iuveni
patruus senex parere
dedignabatur.
Neque Maroboduus iactantia sui aut probris in 2.46.1
his vocibus
instinctos exercitus propriae quoque causae
stimulabant, cum
enimvero audita mutatione principis immittere latronum
globos, excindere castella, causas bello.
ceterum neque se neque
senatum nisi cognita
causa ius et iniuriam discreturos:
Romam ad dicendam causam veniret.
ille dimissa eius
causae delatione, ut
priorem
vitam accusaret obtinuit
igitur paucis familiarium adhibitis minas accu-
santium et hinc preces audit integramque causam ad
senatum remittit.
quia dolori meo causa
conexa est,
obiecta
crimina pro adprobatis accipiatis.
absolutum adul-
terii, increpitis iudicibus ad dicendam maiestatis causam re-
traxit, ut
quae causa fuit ne in
bellum atrox coalescerent.
pars
turbant praesentia,
praesumpta
spes hortandi causas exemerat,
clamitabat
simul causas
cur
non ipse, non Drusus profecti ad id bellum forent, adiunxit,
quis lapidum causa
pecuniae nostrae
ad externas aut
hostilis gentis transferuntur?
causas eius
mutationis quaerere
libet.
initium et causa
penes Aelium Seianum cohortibus praeto-
riis praefectum cuius
de potentia supra memoravi: nunc
eiusque causa modo largitio et luxus, saepius in-
dustria
ac vigilantia
mihi tradendi
arguendique
rumoris causa fuit ut
claro sub exemplo falsas auditiones
depellerem peteremque
ab iis quorum in manus cura nostra
adsuetudine aut inter paucos retenta pluresque eius
rei causas adferebat,
potissimam penes incuriam virorum
feminarumque;
sed lata lex qua flaminica
Dialis sacrorum
causa in potestate viri, cetera promisco
feminarum iure ageret
Qua causa C. Silium et Titium
Sabinum adgreditur.
Per idem tempus Plautius Silvanus praetor incertis
causis Aproniam coniugem in praeceps iecit,
easdem exitii causas coniungimus
belli civilis causa populum per
contiones incendo
quod a Caesare palam
in-
crepitum causa exilii Salviano fuit.
causa motus super hominum ingenium, quod pati
frustra Pulchram
praescribi
cui sola exitii causa sit
quod
causam abscessus
quamquam secutus pluri-
mos auctorum ad Seiani artes rettuli
unde
exitii causa multis
fuit properum finem vitae coniectantibus
vulgantibusque;
diversa de causa
quibus de causis
causa offensionis Vistilio fuit
Caesar
Pollionis ac Viniciani Scaurique causam ut ipse cum senatu
nosceret
distulit,
nullas probabilis
causas longinquae peregrinatio-
nis adferebat
dein redditis
absentiae
causis admodum vagis
flexit ad graviora et offensiones ob
rem publicam coeptas
sane vetus urbi faenebre malum et seditionum dis-
cordiarumque
creberrima causa eoque
cohibebatur
sed non e vagis stellis, verum apud principia et nexus
naturalium causarum
quod ut Tiberio cogni-
tum,
adsidere, causas requirere,
insignis nobilitate et orandis
causis, vita probrosus
eaque apud
avum odii causa
causa ad matrem referebatur
ne quis ob causam
orandam pecuniam donumve accipiat
nullis palam neque
cognitis mox
causis,
odii causa
Cornelius Tacitus, Annales 6.49.3
tinum et informem exitum delegit, iacto in praeceps
corpore.
causa ad matrem
referebatur,
quae pridem repudiata adsen-
tationibus atque luxu perpulisset iuvenem ad ea quorum
Cornelius Tacitus, Annales 11.4.3
reos equites Romanos inlustris, quibus Petra
cognomentum.
at causa
necis ex eo quod
domum suam Mnesteris et
Poppaeae congressibus praebuissent. verum nocturnae
Cornelius Tacitus, Annales 11.5.10
exitio in tempore memorabo, consurgunt patres legemque
Cinciam flagitant, qua cavetur antiquitus ne quis ob causam
orandam pecuniam
donumve accipiat.
podem ser conhecidas.
•
Cornelius Tacitus, Annales
11.37.7 nitus, ubi
vino incaluit, iri iubet nuntiarique miserae hoc
enim verbo usum ferunt dicendam ad causam
postera die
adesset. quod ubi auditum et languescere ira, redire amor
•
Cornelius Tacitus, Annales
12.41.13 sumeret. simul
qui centurionum tribunorumque sortem
Britannici miserabantur, remoti fictis causis et
alii per
speciem honoris; etiam libertorum si quis incorrupta fide,
•
Cornelius Tacitus, Annales
12.44.3 exortum
Parthis quoque ac Romanis gravissimorum
inter se
motuum causa fuit. genti Parthorum Vologeses
imperi-
tabat, materna origine ex paelice Graeca, concessu fratrum
•
Cornelius Tacitus, Annales
12.45.3 patrem, quae
fraude confici potuerint, prompta nuntiat,
cetera armis exequenda. interim
Pharasmanes belli causas
confingit:
proelianti sibi adversus regem Albanorum et
•
Cornelius Tacitus, Annales
12.54.19 dubitatum quin capite poenas
luerent: Cumanus et Felix
cunctationem adferebant, quia Claudius causis rebellionis
auditis ius
statuendi etiam de procuratoribus dederat. sed
•
Cornelius Tacitus, Annales
12.64.12 celerare
statuit, perdita prius Domitia Lepida muliebribus
causis, quia Lepida minore Antonia genita,
avunculo
Augusto, Agrippinae sobrina prior ac Gnaei mariti eius
•
Cornelius Tacitus, Annales
12.65.9 usui eius
impenderet. convictam Messalinam et Silium;
pares iterum accusandi causas esse, si Nero
imperitaret;
Britannico successore nullum principi metum: at novercae
Cornelius Tacitus, Annales
13.1.11 posteris:
quippe et Silanus divi Augusti abnepos erat.
haec causa necis. ministri fuere P. Celer
eques Romanus
et Helius libertus, rei familiari principis in Asia impositi.
•
Cornelius Tacitus, Annales
13.5.2, 13.5.8 Nec defuit fides, multaque arbitrio
senatus constituta
sunt: ne quis
ad causam orandam mercede aut donis
emeretur, ne designatis quaestoribus edendi gladiatores
foribus velo discreta, quod visum
arceret, auditus non
adimeret. quin et legatis Armeniorum causam gentis apud
Neronem orantibus escendere suggestum
imperatoris et
•
Cornelius Tacitus, Annales 13.9.7 nobilissimos ex familia Arsacidarum. accepitque eos
cen-
turio Insteius ab Vmmidio missus, forte prior ea de causa
adito rege. quod postquam Corbuloni cognitum est, ire
•
Cornelius Tacitus, Annales 13.27.15 sententia valuit, scripsitque Caesar senatui, privatim
expen-
derent causam libertorum, quoties a patronis
arguerentur:
in commune nihil derogarent. nec multo post ereptus
•
Cornelius Tacitus, Annales 13.37.18 locum aperiret, vetere Armeniae possessione
depelleretur.
ideo nondum ipsum Vologesen commotum, quia causa
quam vi agere mallent: sin perstaretur in bello, non
defore
•
Cornelius Tacitus, Annales 13.42.7 eius opprimendi gratia repetitum credebatur senatus
consul-
tum poenaque Cinciae legis adversum eos qui pretio causas
oravissent. nec Suillius questu aut exprobratione
abstinebat,
•
Cornelius Tacitus, Annales 13.44.6 mulier vacua fuit, nectere moras, adversam patris
volun-
tatem causari repertaque spe ditioris coniugis
promissa
exuere. Octavius contra modo conqueri, modo minitari,
•
Cornelius Tacitus, Annales 13.56.13 ostenderet, ipse legiones in agrum Tencterum
induxit,
excidium minitans ni causam suam dissociarent.
igitur
absistentibus his pari metu exterriti Bructeri; et ceteris
•
Cornelius Tacitus, Annales 14.12.7 Thrasea Paetus silentio vel brevi adsensu priores
adulationes
transmittere solitus exiit tum senatu ac sibi causam periculi
fecit, ceteris libertatis initium non
praebuit. prodigia quoque
•
Cornelius Tacitus, Annales 14.19.3 et M. Servilii, qui summis honoribus et multa
eloquentia
viguerant, ille
orando causas, Servilius diu foro, mox tradendis
rebus Romanis celebris
et elegantia vitae quam clariorem
Cornelius Tacitus, Annales 14.21.13 familiarem exhausturos aut populo efflagitandi Graeca
cer-
tamina a magistratibus causam fore, cum eo sumptu res pu-
blica
fungatur. oratorum ac vatum victorias incitamentum
•
Cornelius Tacitus, Annales 14.32.1 Inter quae nulla palam causa delapsum
Camuloduni
simulacrum Victoriae ac retro conversum quasi cederet
•
Cornelius Tacitus, Annales 14.35.12 clamorem tot milium, nedum impetus et manus perlaturos:
si
copias armatorum, si causas belli secum expenderent, vin-
cendum illa acie vel cadendum esse. id mulieri
destinatum:
•
Cornelius Tacitus, Annales 14.50.5 bat Tullius Geminus accusator venditata ab eo
munera
principis et adipiscendorum honorum ius. quae causa Ne-
roni fuit suscipiendi
iudicii,
convictumque Veientonem Italia
•
Cornelius Tacitus, Annales 14.57.20 Sulla sexto die pervectis Massiliam percussoribus ante
metum
et rumorem interficitur cum
epulandi causa discumberet.
relatum caput eius inlusit Nero
tamquam praematura canitie
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.2.10 lacessitam nunc quoque in exitium suum abrumpunt. non
ibo
infitias: aequitate quam sanguine, causa quam armis
retinere parta maioribus
malueram. si cunctatione deliqui,
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.7.7 intrat tristi omine. nam in transgressu Euphratis,
quem
ponte tramittebant, nulla
palam causa turbatus equus qui
consularia
insignia gestabat retro evasit;
hostiaque quae
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.12.8 primum e perculsis Paccium primi pili centurionem
obvium
habuit, dein plerosque militum; quos diversas fugae causas
obtendentis redire ad signa et clementiam Paeti
experiri
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.14.1 Ad ea Vologeses nihil pro causa
sed opperiendos
sibi fratres Pacorum ac Tiridaten rescripsit; illum locum
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.15.10 abstrahentesque: raptae etiam vestes, retenta arma,
pavido
milite et concedente ne qua proelii causa
existeret. Volo-
geses armis et corporibus caesorum aggeratis quo cladem
Cornelius Tacitus, Annales 15.30.2 Addidit gloriae Corbulo comitatem epulasque; et
rogitante
rege causas, quoties novum aliquid
adverterat,
ut initia vigiliarum per centurionem nuntiari, convivium
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.36.1 Nec multo post omissa in praesens Achaia causae
in incerto fuere urbem revisit, provincias Orientis,
maxime
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.42.13 aut arentia ac, si perrumpi possent, intolerandus labor
nec
satis causae. Nero tamen, ut erat incredibilium
cupitor,
effodere proxima Averno iuga conisus est; manentque
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.49.7 docuit; et Lucanus Annaeus Plautiusque Lateranus
vivida
odia intulere. Lucanum propriae causae
accendebant,
quod famam carminum eius premebat Nero prohibuerat-
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.58.7 vincta agmina trahi ac foribus hortorum adiacere. atque
ubi dicendam ad causam introissent,
laetatum erga con-
iuratos et fortuitus sermo et subiti occursus, si
convivium,
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.61.5 cur salutem privati hominis incolumitati suae anteferret
causam non habuisse;
nec sibi promptum in adulationes
ingenium. idque nulli magis gnarum quam
Neroni, qui
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.67.6 confessionis gloriam amplexus. interrogatusque a Nerone
quibus causis
ad oblivionem sacramenti processisset,
'oderam te' inquit, 'nec quisquam tibi
fidelior militum
•
Cornelius Tacitus, Annales 15.68.17 vero traxere, acrem sui memoriam relinquunt.
accesserat
repens causa quod Vestinus Statiliam Messalinam matri-
monio
sibi iunxerat, haud nescius inter adulteros eius et
•
Cornelius Tacitus, Annales 16.3.4 quin et inde iam largiebatur; et divitiarum expectatio inter
causas paupertatis publicae erat. nam Bassus effosso agro
suo latisque circum arvis, dum
hunc vel illum locum pro-
•
Cornelius Tacitus, Annales 16.14.12 Neroni opesque eius praecipuas ad eliciendam cupidinem
eamque causam multis exitio esse. igitur interceptis Antei
litteris, furatus etiam
libellos, quibus dies genitalis eius et
Cornelius Tacitus, Annales 16.15.3 temporis erat: eo missus centurio qui caedem eius
matu-
raret. causa festinandi ex eo oriebatur quod Ostorius
multa militari fama et
civicam coronam apud Britanniam
•
Cornelius Tacitus, Annales 16.17.22 codicillis, tamquam de iniquitate exitii querens ita
scri-
psisset, se quidem mori nullis supplicii causis,
Rufrium
autem Crispinum et Anicium Cerialem vita frui infensos
Cornelius Tacitus, Annales 16.21.4 Paeto et Barea Sorano, olim utrisque infensus et
acce-
dentibus causis in Thraseam, quod senatu egressus
est
cum de Agrippina referretur, ut memoravi, quodque Iuve-
Sed mihi haec ac talia audienti in incerto iudicium 6.22.1
est fatone res mortalium et necessitate immutabili an
forte
volvantur. quippe sapientissimos veterum quique sectam
eorum aemulantur diversos reperies, ac multis insitam
opi-
nionem non initia nostri, non finem, non denique
homines 5
dis curae; ideo creberrime tristia in bonos, laeta
apud dete-
riores esse. contra alii fatum quidem congruere rebus
pu-
tant, sed non e vagis stellis, verum apud principia et
nexus
naturalium causarum; ac tamen electionem vitae nobis
re-
linquunt, quam ubi elegeris, certum imminentium
ordinem. 10
neque mala vel bona quae vulgus putet: multos qui con-
flictari adversis videantur beatos, at plerosque
quamquam
magnas per opes miserrimos, si illi gravem fortunam con-
stanter tolerent, hi prospera inconsulte utantur.
ceterum
plurimis mortalium non eximitur quin primo cuiusque
ortu 15
ventura destinentur, sed quaedam secus quam dicta sint
cadere fallaciis ignara dicentium: ita corrumpi fidem
artis
cuius clara documenta et antiqua aetas et nostra
tulerit.
quippe a filio eiusdem Thrasulli praedictum Neronis
impe-
rium in tempore memorabitur, ne nunc incepto longius 20
abierim.
Haud multo post Cocceius Nerva, continuus principi, 6.26.1
omnis divini humanique iuris sciens, integro statu,
corpore
inlaeso, moriendi consilium cepit. quod ut Tiberio
cogni-
tum, adsidere, causas requirere, addere preces, fateri
po-
stremo grave conscientiae, grave famae suae, si
proximus 5
amicorum nullis moriendi rationibus vitam fugeret.
aver-
satus sermonem Nerva abstinentiam cibi coniunxit.
fere-
bant gnari cogitationum eius, quanto propius mala rei
publicae viseret, ira et metu, dum integer, dum
intemptatus,
honestum finem voluisse.
Sem comentários:
Enviar um comentário